Multidisciplinair

Om de vaak onbegrepen aandoening kraambedpsychose meer inzichtelijk te maken is het nodig om meer uitleg te geven. Dat doe ik door mijn ervaringen te koppelen aan diverse rollen in mijn leven en tevens te combineren met de zienswijze vanuit andere disciplines. Door mijn rollen als Ervaringsdeskundige (ervaringskennis), Ambassadeur (kennis m.b.t. stigmatisering), Docent (theoretische kennis) en Therapeut (medische kennis en achtergronden) kan ik uit de verschillende kennisbronnen putten.

Daarnaast maak ik gebruik van dossierinformatie die afkomstig is vanuit deskundigen zoals een Kraamverzorgende, Verloskundige, Gynaecoloog, Psychiater en Energetisch Therapeut. De belichting vanuit verschillende invalshoeken zorgt ervoor dat er een compleet beeld ontstaat.

Invalshoeken

In dit boek zijn er verschillende dualiteiten te ontdekken:

• psychotische toestand en realiteit
• ervaringskennis en theoretische kennis
• reguliere en complementaire benadering

Het bijzondere is dat ik tijdens een sessie met hypnotherapie erachter kwam dat er nog veel meer dualiteiten zijn, maar dan in mijn eigen leven.

Doelgroepen

De voor de hand liggende doelgroepen zijn de professionals die direct met pasbevallen moeders te maken hebben, zoals kraamverzorgenden, verloskundigen, verpleegkundigen, gynaecologen en huisartsen. Daarnaast zal dit boek ook zeer interessant zijn voor de POH-GGZ, therapeuten, psychologen en psychiaters.

Daarnaast is het ook geschikt voor moeders die zelf deze ernstige psychische klachten na een bevalling hebben meegemaakt, voor de partners die machteloos moesten toekijken en voor de familie, vrienden en kennissen die wellicht geen idee hebben gehad wat er precies gebeurde met deze moeder.

Deze tekst is geschreven op 31 augustus 2022 door Karin den Oudsten.

Ontwrichtend

Het meemaken van een psychose is op zich al zeer heftig, maar na het krijgen van een kind is een dergelijke ervaring doormaken een enorme tegenstelling. Wat een leuke en gezellige kraamtijd had kunnen zijn, verandert in een zeer verdrietige periode voor zowel de moeder als haar omgeving.

Het wordt nog moeilijker als de hulpverlening de symptomen niet herkent en niet adequaat handelt. Het begrip en de kennis over deze heftige psychiatrische aandoening schiet vaak ernstig te kort. Bovendien krijgen moeders te maken met stigmatisering wat hun herstelproces kan belemmeren. Over het onderwerp stigmatisering heb ik de documentaire 'Ze wist toch waar ze aan begon?!' laten maken. 

Deze tekst is geschreven op 7 september 2022 door Karin den Oudsten.

Kanteling

Tijdens het schrijven van dit boek krijg ik steeds meer de behoefte om meer kanten van het spectrum van een psychose te willen belichten. Ik vind het heel interessant om het ontstaan van mijn kraambedpsychose ook vanuit andere disciplines te benaderen, zoals hypnotherapie en energetisch werk. Het is niet zozeer een hulpvraag, maar ontstaan vanuit pure nieuwsgierigheid.

In eerste instantie heb ik gedacht dat de psychose misschien in een vorig leven was ontstaan. Die gedachte was bij mij aanwezig, omdat ik tijdens een scholing in een tussenleven werd gebracht en toen direct gezegd heb dat ik in een vorig leven nog "werk te doen heb”.

Bij het benaderen van twee ervaren therapeuten werd me duidelijk dat gebeurtenissen uit een vorig leven mogelijk niet de oorzaak waren voor het ontstaan van mijn psychotische ervaringen. Maar wat dan wel?

In mijn boek zal een heel hoofdstuk gewijd zijn aan deze bijzondere sessie en wat de verschillen en overeenkomsten zijn tussen psychose en hypnose.

Deze tekst is geschreven op 5 oktober 2022 door Karin den Oudsten.

Een lange adem

"Concentreer je maar even op je ademhaling..."

Het is een zin die ik geregeld uitspreek tijdens een sessie met een cliënt. En geregeld adem ik zelf hoorbaar mee in en weer uit. Soms meegaand naar een langzamer tempo, zodat de cliënt vanzelf dieper in een trance kan zakken. En tegelijkertijd lettend op de borstkas waar de ademhaling duidelijk zichtbaar is.

Over die ademhaling...

En dan met name het hebben van een lange adem. Die heb je echt nodig als iets heel erg lang duurt. Als er voor je gevoel maar geen einde aan komt, en als je de neiging hebt om het maar op te geven, het te laten zitten of het af te laten weten.

De gedachte om op te geven, en het manuscript te laten zijn wat het is, is al meerdere keren opgekomen. Gelukkig blijft het slechts bij een gedachte, want als ik er weer in duik merk ik dat ik er weer energie van krijg om verder te schrijven. Ik moet ook zeggen...het is een flinke klus. Maar als het boek er eenmaal is, dan weet ik zeker dat ik supertrots ben.

Het komt er eigenlijk op neer dat ik zoveel leuke andere werkzaamheden doe, dat het schrijven van dit boek soms de sluitpost is. Als er verder geen werk meer ligt te wachten.

En helaas zijn er ook minder fijne momenten, zoals die keer dat ik werkzaamheden over heb genomen van een plotseling overleden collega-docent. Dat is pure overmacht en ik was direct bereid om mijn opdrachtgever te helpen. En uiteraard zijn er dan nog die momenten dat ik liever ga ontspannen dan dat ik me in een manuscript ga verdiepen.

Ik durf dan ook bijna niet te zeggen dat ik in 2014 al begonnen ben met het schrijven van dit boek. En telkens kwamen er opleidingen, nieuwe werkzaamheden en allerlei andere interessante uitdagingen voorbij. Kortom...een lange adem is nodig.

Zou ik voorzichtig durven te hopen dat ik het boek in 2024 kan uitbrengen?

Deze tekst is geschreven op 8 april 2023 door Karin den Oudsten.